-غذاهای مضر برای یادگیری دانش آموزان :
تحقیقات اخیر نشان مى‌دهد که مصرف قند زیاد باعث ایجاد استرس در مغز می شود. براى مثال نیم ساعت پس از خوردن یک ماده ی شیرین، کالرى آن به سرعت مى‌شکند و گلوکز خون کودک بالا مى‌رود. اگرچه ماهیچه‌ها و دیگر بافت هاى چربى آن را براى استفاده های بعدی ذخیره مى‌کنند، ولی بافت مغز نمى‌تواند این کار را انجام دهد.
سه ساعت پس از خوردن مواد قندى، گلوکز خون پایین آمده و شروع به آزاد کردن هورمون هاى استرس زا مى‌کند.
کودکانى که دچار اختلال کم توجهى (ADD) و اختلال بیش فعالى (ADHD) هستند کمتر قادرند با تأثیرات غذاى شیرین مقابله کنند، بنابراین فعالیت فیزیکی شان افزایش مى‌یابد که این فعالیت در اثر پایین آمدن گلوکز خون و تلاش براى به کار انداختن مغز است.
تحقیقات نشان مى‌دهد حتى بزرگسالان دچار (ADD) و (ADHD) که در سوخت و ساز گلوکز مشکل دارند، بخش هایى از مغزشان که توجه ، رفتار و اعمال درونى آنها را تنظیم مى‌کند تحت تأثیر قرار مى‌گیرد.
متأسفانه قندهاى مصنوعی نیز مشکلات دیگرى به همراه دارند. مثلاً آسپارتام ، بر سیستم عصبى مرکزى تأثیر گذارده و موجب اختلالاتى مانند حمله مى‌شود.
دکتر ویلیام ام پاردیریج از مدرسه پزشکى UCLA دریافته است که فنیل آلانین موجود در آسپارتام به راحتى از سدّ مغزی- خونی (BLOOD-BRAIN BARRIER) عبور کرده و توازن پیام های عصبى را به هم مى‌زند. اگرچه از میان بدن که عبور مى‌کند تغییراتى بوجود نمى‌آورد. نتیجه آن شامل کم توجهى، بیش فعالى و حتى حمله مى‌شود.
آسه سولفام K نیز موجب آزاد شدن انسولین مى‌شود. همان کارى که یک غذاى شیرین مى‌کند.
سوکرالوز نیز که درسال 1998 توسط FDA ( اداره ی غذا و دارو) تأیید شد، باید توسط کبد سم زدایى شود که این کار با اضافه کردن یک سری مواد شیمیایى مضر هنگام پخت، به غذاهاى آماده انجام می گیرد.
علائم آلرژى فقط خارش ، عطسه و دیگر علائم مشهود نیست. دکتر آلان گابى از دانشگاه باستیر معتقد است که آلرژی هاى غذایى مخفى مى‌توانند موجب دامنه وسیعى از مشکلات فیزیکى و روحى شوند. داروهاى محیطى نیز مانند آفت کش ها ، حشره کش ها و دیگر آلاینده‌هاى محیطى ، مصرف بیش از حد آنتى‌بیوتیک و رژیم غذایى نامناسب همگى در بوجود آمدن آلرژى نقش مؤثرى دارند.
تحقیقات دیگرى نیز نشان داده کاکائو ، ذرت ، تخم مرغ، شیر ، پرتقال و گندم از غذاهاى شایعى هستند که با اختلال بیش فعالى و آلرژى در کودکان مرتبط هستند. طى یک پاسخ آلرژیکى ، هیستامین در مغز آزاد مى‌شود. همچنان که در اعضاى دیگر بدن نیز اینگونه مى‌شود.
یکى از تأثیرات هیستامین، افزایش فرار خونابه در اطراف بافت هاى مغز است. مغز از آب اشباع شده و در نتیجه میزان توجه و عملکرد حافظه کاهش مى‌یابد.
